Ria – Heemstede, 4 mei 1945

Tot ziens in Vrij Nederland!

Heemstede, 4 mei 1945

Lieve Zus,
Ook ik grijp deze gelegenheid aan om je weer van het een en ander op de hoogte te brengen. Nog steeds weten we niet of je al eens wat van ons vernomen hebt. Het laatste levensteken van jou is geweest van 18 april. Daarna hoorden we niets meer. Komt de post niet meer over? Of schreef je werkelijk niet? Afijn, misschien brengt tante Pos morgen wat.
Hoe gaat het met jullie allen? Merken jullie nog wel eens wat van die Russen? Of zijn ze allemaal nu weg? Hoe gaat het in het ziekenhuis? Is er nog veel voor jou te doen? Heb je veel geleerd? We zijn erg benieuwd naar je verhalen, en om je zelf weer eens te zien. Wanneer zal dat feest plaats vinden? Misschien wel gauw nu. Eigenlijk hebben de moffen hier niks meer te vertellen, wie weet zijn vandaag of morgen de Tommy’s hier wel niet. Je ziet zelf maar wat je doet, je bent oud en wijs genoeg om te oordelen of het verantwoord is!
Hier gaat alles z’n gewone gangetje. We wachten op het eind van de oorlog. De mensen zijn hier gek van de pakjes die uit de lucht vallen. Het moet ook een fantastisch gezicht zijn, tot mijn spijt ben ik nog niet in de gelegenheid geweest om zelf te gaan kijken, en inen opkunnen wij ze zien vallen. Het is anders een rare toestand, dat de vliegtuigen hier maar over vliegen en de Duitsers niet kunnen schieten. De mensen zijn er vol van.
Verder is het met de voedseltoestand niet zò bijster. Op de bonnen is er geente krijgen, alleen tegen inlevering van tarwe of rogge. Gelukkig neemt
Nel
van Thiel vaak eenvoor ons mee wat erg lekker is. De mensen zijn nu vol verwachting op datgene wat op de bon zal komen.
Tine is nu weer bij Er ligt nog een pakje voor jou in Anna Pauwlona waar ze het achter heeft gelaten. Er zaten brieven in over mijn verjaardag, daar weet je dus nog niets van. Het was een erg gezellige dag met veel bezoek en veel bloemen en veel cadeaux, die je maar eens gauw moet komen bekijken! Jouw cadeau, bestaat dat nog? Ik hoop maar van wel, want ik heb me er erg op verheugd. Uit je brieven hebben we nooit iets vangehoord – we veronderstellen dat daar niet veel gebeurd is. Ik zal
Oma
Wanrooy vragen of die het voor me breien wil en dan doe ik er een stel knopen op die ik van
Edu
gehad heb op mijn verjaardag.
Dit is geen erg vlotte brief, wat inhoud betreft! Allemaal kletspraatjes, ik ben niet erg in de stemming om ernstig te zijn. Vanmiddag in de rij gestaan voor vlees en toen naar de kapper geweest, ik heb mijn haar iets meer los, maar gedeeltelijk omhoog, ik voel me net 20! Waar is de sleutel van je kastje van de Roei– en Zeil? Kan hem niet vinden, en ik moet het wegens de jaarlijks te houden schoonmaak open maken.
Kan jij niet eens wat te weten komen van Evert van Bockom Maas/ p/a K4) Tonnie zit wel in ongerustheid over hem.

Nog maar een blaadje. Ik beloof echter niet dat ik het helemaal vol krijg.geeft hierbij nog een paar zakjes zaad mee vooren Zuid-Haffel. Jij zorgt dan wel dat ze op de plaats van bestemming komen.
Net kwam Wil Ingerman vragen of ik wilde helpen om aan kinderen van de “Hulpactie Heemstede” wat van Nationale Dienst bij te brengen. H.H. is een pas in het leven geroepen organisatie voor meisje van de H.B.S. schoolleeftijd, deze helpen naaien etc. Kinderuitzending, Kindervoeding enz. Ik vind het leuk dat ze aan mij gedacht hebben.
Wij eten tegenwoordig erg lekker want we weten toch dat het einde in zicht is!
Dus,
Nel,
houdt goeden moed en
Hoe moeilijk de tijd ook, hoe zwaar ook de scheiding
We zijn nu veel dichter bij de bevrijding!

Tot ziens in Vrij Nederland!
Een zoen van je zussie

Doe jeen oomde hartelijke groeten? Zeg maar dat ik gauw zelf eens kom!

Een poot van
En nog een!


vorige brief

Ria – Heemstede, 26 april 1945

Doe je best is if possible

Eindelijk hebben we dan wat van je gehoord. Zaterdag j.l. ontvingen wij een uitgebreide brief.

volgende brief

Ria – Heemstede, 17 mei 1945

Zet je oren open

I thank you so much for all your letters who I received. You see I am “in stijl” en nu weet ik het niet vedder, het is met mijn Engels nog steeds treurig gesteld.