Nel

1922 - 2014

Geboren: 27 augustus 1922
Getrouwd: met Willem van der Wardt
Kinderen: Jan Willem en Marly (Marlies)
Overleden: 2014

Mary is de eerste Kikkert van een nieuwe generatie. In de oorlog is ze verloofd metvan Hoorn die in Heemstede achterblijft als zij naar Texel vertrekt. De verloving houdt geen stand en na de oorlog trouwt ze met Wim van de Wardt. Ze krijgen twee kinderen: Jan Willem en Marly. In de jaren zeventig scheidenen Wim. Tegelijkertij ongeveer overlijdt moedererft het huis op de Wagnerkade en woont er tot aan haar dood in 2014. Ze moderniseert het, maar op de bovenetages en in de kleine kelder is het nog als vroeger.

Tijdens de voorbereiding van deze site kwamen we in contact met Wouter Veening, de oudste en enige nog levende zoon van Pieter Veening. Kort voor Nel's overlijden bezocht hij haar en maakte daar notities van. Zodoende weten we iets van hoezich debijna 70 jaar later herinnerde. De notities geven soms net een ander beeld dan de brieven.

Uit de notities van Wouter Veening:

thans psychiater in ruste te Heemstede, heeft mijnals operatiezuster ge-assisteerd bij zijn werk in de april/mei 1945 dagen. [-] Zij assisteerde mijntijdens de beschietingen van 6 en 7 april, waarbij het Noodziekenhuis precies in de vuurlinies tussen de de Georgiërs en de Duitsers lag. Veel van chirurugsiche werk moest dus op matrassen op de grond verricht worden.

Door haar chirurgische bijstand aan mijnheeftnog gedacht om zich later in de chirurgie te specialiseren, maar koos op een gegeven moment toch voor de psychiatrie. Zij herinnert zich dat op 6 april de Georgiërs riepen dat de bevrijding was gekomen, “de helft van Noord-Holland was al in geallieerde handen", en dat de Binnenlandse Strijkrachten met oranje banden rondliepen.

Echter: Het grootste deel van het dorp was nog in Duitse handen en tussen 3 en 4 uur ‘s-middags werdaan de Oostkant van de N-H. Kerk (aan de Westkant lag de Ortskommandantur) beschoten door de Zuid- en Noord-Batterij. Daarop volgde de stormloop van de Duitsers op het dorp envluchtte van de Weverstraat naar de thans Burgwal, en vond bescherming in een van de kelders aldaar. Veel burgers echter werden slachtoffer van het feit dat de Duitsers altijd eerst granaten in de kelders gooiden alvorens de mogelijke Georgiërs in het huis aan te vallen.

herinnerde zich ook nog de op de Stenen Plaats opgehangen Georgiër. Zij stond mijnbij die dagen en sliep in het Noodziekenhuis. Vanuitkwam een team onder leiding van chirurg van Driel assisteren. Toen de Duitsers het ziekenhuis op Georgiërs kwamen inspecteren, zeiden mijnen de hoofdzuster dat zij een bepaalde kamer niet binnen moesten gaan, omdat dat daar een patiënt met difterie lag. De Duitsers waren panisch voor deze zeer besmettelijke ziekte: daar lag natuurlijk een Georgiër!

herinnert zich mijnals een plezierig mens met een goede regie. Na de capitulatie op 5 mei kwam haar vriendje op een fiets met houten banden (!) naar Texel, maar die vond het daar maar saai. Nadat op 21 mei de Canadezen de Duitsers ontwapend en vastgezet hadden, kregen ze een permit om weer terug te gaan naar Heemstede.