Nel – Texel, 13 april 1945
Vandaag tot nu toe (3 uur) vrij rustig. Dat schijnt echter een gevolg te zijn van het feit dat de Duitsers iets teruggetrokken zijn tot achter de dijk ven Eierland bij de Duinen. Ik mag lijden dat ze niet terug gaan tot achter want voor het geschut vanhebben we een heilig ontzag. Liever alles in de steek laten dan dat nog één keer meemaken. We hebben er meer dan genoeg van.
Aan de andere kant is er ook wel goed nieuws, n.l. dat ik de laatste 2 weken 4 pond en in totaal nu dus al 6 pond aan kwam. Ik weeg nu 121 pond en 2 ons. Als ik niet oppas kom ik nog dik thuis. Maar we maken ons nergens meer druk over over dit soort dingen. Het enige wat ons interesseert is de toestand van de oorlog op het eiland en in het algemeen.
Gisteren is er in de polder zwaar gevochten. Wel 15 boerderijen zijn al verbrand. De meeste gewonden gaan direct naar Heilo, alleen de zwaargewonden (buikschoten vnl.) komen hier. Om vijf uur kwam de eerste. In totaal vijf. Bij de laatste twee heb ikweer geassisteerd. Een van de twee stierf onder de operatie. Het was vier uur toen we naar bed gingen en ik zal vanavond maar eens vroeg naar bed gaan als er niets komt. Vanmiddag heb ik op het platte dak van ’t ziekenhuis heerlijk in de zon gezeten en zo’n beetje geslapen en geschreven. Ik voel de zon al wel in m’n gezicht.
Nu 6 uur ben ik de brief even aan ’t afmaken. Het is veel onrustiger. Ze schieten telkens in de richting Noord. Verder is er bij Maarten Vonk achter een geweermakerij, waar ze ook proefschieten. Je schrikt je telkens een ongeluk als er weer zo’n mitrailleur knalt. Ook werd er weer heel erg gevlogen.
Vanmiddag ben ik eens Opa’s huis in ogenschouw gaan nemen. Het afdakje is nu helemaal weg, wat vreemd is. De serre is ook erg beschadigd en de achterkamer en de gang hebben ook wat scherfschade. De voorkamer is helemaal heel, net als de bovenvoorkamer. De kamer vanenis ook niet zo erg kapot. Het kamertje van tantewel, vooral de schuine kant door die bom die op ons dak viel.
In het ziekenhuis waren alleen alle ruiten stuk en een paar kogels en scherven er doorheen. Eerst hebben we erg gesukkeld met licht, maar dat schijnt nu voor elkaar te zijn. We hadden zojuist zelfs stromend warm water.
De pereboom tegen de schutting van buurvrouw Lap is ook weg. De andere staat nog. De pruimeboom gaat al bloeien.
Ik ben benieuwd of U deal ontvangen hebt. Hoop maar van wel, want het zal een hele geruststelling zijn.
Edu schrijf ik ook telkens even, maar voor het geval ze niet overkomen wilt u hem wel van de toestand op de hoogte brengen hè?
Voor vandaag is ’t weer genoeg. Ik hoop op een rustige nacht.
Hartelijke groeten aan allemaal
Van Nel
Verbrand moeten o.a. zijn:
’s Hertogenbosch,(van van Exel), Achter uit de polder zijn de mensen nog niet weg, mogen ze pas als ’t front dichterbij komt.
15 boerderijen zijn al verbrand
Lieve allemaal,Vandaag tot nu toe (3 uur) vrij rustig. Dat schijnt echter een gevolg te zijn van het feit dat de Duitsers iets teruggetrokken zijn tot achter de dijk ven Eierland bij de Duinen. Ik mag lijden dat ze niet terug gaan tot achter want voor het geschut vanhebben we een heilig ontzag. Liever alles in de steek laten dan dat nog één keer meemaken. We hebben er meer dan genoeg van.
Aan de andere kant is er ook wel goed nieuws, n.l. dat ik de laatste 2 weken 4 pond en in totaal nu dus al 6 pond aan kwam. Ik weeg nu 121 pond en 2 ons. Als ik niet oppas kom ik nog dik thuis. Maar we maken ons nergens meer druk over over dit soort dingen. Het enige wat ons interesseert is de toestand van de oorlog op het eiland en in het algemeen.
Gisteren is er in de polder zwaar gevochten. Wel 15 boerderijen zijn al verbrand. De meeste gewonden gaan direct naar Heilo, alleen de zwaargewonden (buikschoten vnl.) komen hier. Om vijf uur kwam de eerste. In totaal vijf. Bij de laatste twee heb ikweer geassisteerd. Een van de twee stierf onder de operatie. Het was vier uur toen we naar bed gingen en ik zal vanavond maar eens vroeg naar bed gaan als er niets komt. Vanmiddag heb ik op het platte dak van ’t ziekenhuis heerlijk in de zon gezeten en zo’n beetje geslapen en geschreven. Ik voel de zon al wel in m’n gezicht.
Nu 6 uur ben ik de brief even aan ’t afmaken. Het is veel onrustiger. Ze schieten telkens in de richting Noord. Verder is er bij Maarten Vonk achter een geweermakerij, waar ze ook proefschieten. Je schrikt je telkens een ongeluk als er weer zo’n mitrailleur knalt. Ook werd er weer heel erg gevlogen.
Vanmiddag ben ik eens Opa’s huis in ogenschouw gaan nemen. Het afdakje is nu helemaal weg, wat vreemd is. De serre is ook erg beschadigd en de achterkamer en de gang hebben ook wat scherfschade. De voorkamer is helemaal heel, net als de bovenvoorkamer. De kamer vanenis ook niet zo erg kapot. Het kamertje van tantewel, vooral de schuine kant door die bom die op ons dak viel.
In het ziekenhuis waren alleen alle ruiten stuk en een paar kogels en scherven er doorheen. Eerst hebben we erg gesukkeld met licht, maar dat schijnt nu voor elkaar te zijn. We hadden zojuist zelfs stromend warm water.
De pereboom tegen de schutting van buurvrouw Lap is ook weg. De andere staat nog. De pruimeboom gaat al bloeien.
Ik ben benieuwd of U deal ontvangen hebt. Hoop maar van wel, want het zal een hele geruststelling zijn.
Edu schrijf ik ook telkens even, maar voor het geval ze niet overkomen wilt u hem wel van de toestand op de hoogte brengen hè?
Voor vandaag is ’t weer genoeg. Ik hoop op een rustige nacht.
Hartelijke groeten aan allemaal
Van Nel
Verbrand moeten o.a. zijn:
’s Hertogenbosch,(van van Exel), Achter uit de polder zijn de mensen nog niet weg, mogen ze pas als ’t front dichterbij komt.
vorige brief
Nel – Texel, 12 april 1945
Nog steeds nieuwe gewonden
Vandaag niet veel te zeggen. Er wordt veel geschoten en dan trilt hier alles. ’t Gaat over ons heen.
volgende brief
Nel – Texel, 14 april 1945
Haar linkerarm is eraf
Deze dagen Zaterdag en Zondag met veel nieuws. Erg geschoten. Gewonden uit De Polder en militairen, dus erg druk.