Nel – Texel, 17 april 1945
Een dezer dagen gaat een zekere Gielis uit de Noorder Tuindorplaan terug naar dus ik geef meteen post mee, in de hoop dat het de Wagnerkade nog mag bereiken.
Ik schreef gewoon met de post elke dag een kort briefje om U van de toestand op de hoogte te houden. Het is hier nu vrij rustig. Er zitten nogin het westelijk deel van Eierland, van “de Nederlanden” tot de Vuurtoren toe.
In Eierland ligt alles plat, verbrand of verwoest. Al die boerderijen zijn met alles erin stuk voor stuk kapotgeschoten.moet ook bijna helemaal verwoest zijn. Het is trouwens in de lucht erg onrustig. Telkens hoor je dreunen en inslaan van granaten in de verte en als ze van de Zuid-Batterij ofgaan schieten, zoals ze nu net doen is het weer angstig. Bovendien komen de Engelsen nu ook hoe langer hoe dichterbij, dus we zijn nog niet klaar. Ik ben erg bang voor jullie. Alles komt zo naar die hoek toe. We mogen allang blij zijn, als we er gezond van afkomen. De rest doet er niets meer toe, dat heb ik hier wel leren beseffen.
Gelukkig maar dat jullie de laatste tijd nogal goed gegeten hadden, dat mag je nu wel hebben. Van Mevrouw van Hoorn kreeg ik ook een brief. Ze schreef, dater al veel beter uitzag, nu ze meer aardappels konden eten. Fijn hè!
Tantezorgt geweldig voor me. Elke dag 2enz. De laatste twee weken ben ik zelfs 4 pond aangekomen. Nu weeg ik 121 pond en 2 ons.
De pruimeboom en de pereboom staan al in bloei. ’t Is fantastisch mooi. Als het niet zo’n tijd was, was het hier helemaal ideaal.
Open Oost is alles normaal.
Ik ben erg blij dat u al weet dat alles goed was bij ons. Inge Hulsebos had tenminste metmee een brief van haar moeder gekregen dat ze van U gehoord had dat alles goed was. Als ze die brief zelf naarheeft gebracht, vind ik het ontzettend flauw, dat ze niet even ook een berichtje van U mee heeft genomen. Dat mag ze best weten ook.
Ik heb nu al een keer of 3 narcose gegeven ook. Zuster de Schipper, die hier is uit heeft mij beloofd dat ze me als het iets rustiger is de voornaamste handgrepen van het verplegen zal leren. Leuk hè!
Vooral nu met deze tijd verlang ik erg naar huis en ik zou de tijd wel om willen kijken. Maar daar is niets aan te doen. Je kunt alleen maar afwachten. Hoe gaat het met uw maag nu Moeder?
Ik ben erg blij dat U nog zo voorzorgt. Het is een hele geruststelling.
Voor dit keer stop ik maar. O jaVeening heeft vanmiddag een zoon gekregen. Ik weet verder nog niets want hij was nog niet op ’t ziekenhuis daarna.
We hopen maar dat we kunnen zeggen “tot na de oorlog” en er allemaal goed doorkomen.
Het allerbeste in de komende dagen, hartelijke groeten aan allemaal en ten slotte
Veel liefs en een dikke zoen
van Nel
Een keer of 3 narcose
Lieveen Moeder,Een dezer dagen gaat een zekere Gielis uit de Noorder Tuindorplaan terug naar dus ik geef meteen post mee, in de hoop dat het de Wagnerkade nog mag bereiken.
Ik schreef gewoon met de post elke dag een kort briefje om U van de toestand op de hoogte te houden. Het is hier nu vrij rustig. Er zitten nogin het westelijk deel van Eierland, van “de Nederlanden” tot de Vuurtoren toe.
In Eierland ligt alles plat, verbrand of verwoest. Al die boerderijen zijn met alles erin stuk voor stuk kapotgeschoten.moet ook bijna helemaal verwoest zijn. Het is trouwens in de lucht erg onrustig. Telkens hoor je dreunen en inslaan van granaten in de verte en als ze van de Zuid-Batterij ofgaan schieten, zoals ze nu net doen is het weer angstig. Bovendien komen de Engelsen nu ook hoe langer hoe dichterbij, dus we zijn nog niet klaar. Ik ben erg bang voor jullie. Alles komt zo naar die hoek toe. We mogen allang blij zijn, als we er gezond van afkomen. De rest doet er niets meer toe, dat heb ik hier wel leren beseffen.
Gelukkig maar dat jullie de laatste tijd nogal goed gegeten hadden, dat mag je nu wel hebben. Van Mevrouw van Hoorn kreeg ik ook een brief. Ze schreef, dater al veel beter uitzag, nu ze meer aardappels konden eten. Fijn hè!
Tantezorgt geweldig voor me. Elke dag 2enz. De laatste twee weken ben ik zelfs 4 pond aangekomen. Nu weeg ik 121 pond en 2 ons.
De pruimeboom en de pereboom staan al in bloei. ’t Is fantastisch mooi. Als het niet zo’n tijd was, was het hier helemaal ideaal.
Open Oost is alles normaal.
Ik ben erg blij dat u al weet dat alles goed was bij ons. Inge Hulsebos had tenminste metmee een brief van haar moeder gekregen dat ze van U gehoord had dat alles goed was. Als ze die brief zelf naarheeft gebracht, vind ik het ontzettend flauw, dat ze niet even ook een berichtje van U mee heeft genomen. Dat mag ze best weten ook.
Ik heb nu al een keer of 3 narcose gegeven ook. Zuster de Schipper, die hier is uit heeft mij beloofd dat ze me als het iets rustiger is de voornaamste handgrepen van het verplegen zal leren. Leuk hè!
Vooral nu met deze tijd verlang ik erg naar huis en ik zou de tijd wel om willen kijken. Maar daar is niets aan te doen. Je kunt alleen maar afwachten. Hoe gaat het met uw maag nu Moeder?
Ik ben erg blij dat U nog zo voorzorgt. Het is een hele geruststelling.
Voor dit keer stop ik maar. O jaVeening heeft vanmiddag een zoon gekregen. Ik weet verder nog niets want hij was nog niet op ’t ziekenhuis daarna.
We hopen maar dat we kunnen zeggen “tot na de oorlog” en er allemaal goed doorkomen.
Het allerbeste in de komende dagen, hartelijke groeten aan allemaal en ten slotte
Veel liefs en een dikke zoen
van Nel
vorige brief
Nel – Texel, 14 april 1945
Haar linkerarm is eraf
Deze dagen Zaterdag en Zondag met veel nieuws. Erg geschoten. Gewonden uit De Polder en militairen, dus erg druk.
volgende brief
Nel – Texel, 18 april 1945
Vandaag was het stiller.
Gisteren en vannacht werd er erg veel geschoten, maar ik hoestte nogal en had toen aan Dr. Boswijk Dieovelid gevraagd en gekregen zodat ik heerlijk geslapen heb.