Nel – Texel, 25 april 1945

Een model ziekenhuis

Lieveen moeder,
Net had ik een brief naar U in de bus gegooid toen ik hoorde dat er morgen iemand naar Amsterdam ging van ’t Raadhuis en post meenam. Nu sluit ik maar weer een brief in bij die aan tante in de hoop, dat hij U bereikt. Hoe is het nu bij U? Dankzij al Vader’s zorgen zal het nog best gaan denk ik, maar voor de andere mensen wordt het langzamerhand hopeloos. Van de vastewal horen we practisch niets. Alleen maar geruchten. Zelfs via de berichten horen we niet veel. Zijn er bijof zo al eens van die pakken eten neergekomen?
Hier wordt de toestand er nog niet beter op. Dezijn nu bijna allemaal gepakt maar er liggen heel wat boerderijen en hooiklampen in as. Voor het volgend jaar ziet het er dus niet zo mooi uit wat de voedselpositie betreft. Verder begint alles weer rustiger te worden. Thuis begint nu ook een beetje opgeruimd te raken. De dingen van U zijn nog goed, dat is 1 bof, ook de kruiken.
In het ziekenhuis loopt de boel ook weer. Die zuster uitis een reuze kracht en het wordt nog een model ziekenhuis. Ze heeft beloofd me de voornaamste handgrepen van de verpleging te leren. Leuk hè! Ook met narcose wijst ze me alles. Alleen ben ik zo dom geweest vorige Vrijdag huisarrest op te lopen vanBoswijk omdat ik zo hoestte. Als ik ergens was in ’t ziekenhuis kreeg ik telkens een hoestbui, zodat ik met bekwame spoed verdwijnen moest. Nu heb ik van alles geslikt en ben binnen gebleven. Vandaag was het weer zulk mooi weer dat ik maar eens eruit gegaan. Het hoesten zakt dan ook al aardig zodat ik gauw weer de lessen van Zr de Schipper in de praktijk hoop te kunnen brengen en nieuwe te nemen.
Vrijdag 20 april kreeg ik gelukkig Ria’s brief van de 12e waarin stond dat jullie nu wisten dat we het goed maakten. Hij was de 18e inafgestempeld. Tegelijk ontving ik een brief vanvan 8 april, die de 17e in Den H. afgestempeld was. Volgens schrijven vanzou hij hem aanbrengen om mee te nemen. Nu isnooit op Texel gekomen. Het was misgelopen met omdat die niet meer op kon bellen wanneer hij wegging en ze niet ingebleven was, maar doorgegaan naar de Waar ze nu is weten we natuurlijk niet. Ik vind het echt jammer van het pakje en de brieven over Ria’s verjaardag, want ik hoorde nu al, behalve die brief van een tijd niets.
Vorige week gaf ik een uitgebreide brief mee aan iemand, die naarzou proberen te komen. Hij wist echter nog niet hoe van Texel af te komen. Ik hoop maar dat het hem lukken zal. Er zat ook een staaltje in van de wol voor Nu kan ik er geen bijdoen want het zit in de kelder.
Toen ik binnen moest blijven heb ik al mijn kousen en kleren versteld, omdat ik niets doen mocht van Ik slaap op hun kamer en zij beneden. Ik wilde natuurlijk niet, want ik kan ook bij Mevr.komen, maarwou en zou het zo hebben, dus toen heb ik het maar zo gelaten.
Mijnheer Bakker vroeg mij nog U te bedanken voor het bezorgen van de brieven. Heeft U ze zelf gebracht in A’dam? Hij had zelfs al antwoord en ze schreven dat de brieven persoonlijk gebracht waren door iemand.
Ik hoop nu maar dat alles in Heemstede goed afloopt en we weer heel gauw bij elkaar kunnen zijn. Ik zal tenminste blij zijn als ik bericht heb van jullie dat de boel afgelopen is.verheugt zich er nu al op de hele familie hier te hebben van de zomer, vooral Moeder.
Het allerbeste maar verder met U, de hartelijke groeten aan Bets,en verdere bekenden en een zoen voor U
van
Nel