Ria – [plaats], 8 april 1945

Schandalig verwend

BRIEF No II

Lieve
Nel,

Ik zal eens kijken of ik je zo nog het een en ander kan vertellen sinds de eerste brief diebij nader inzien toch ook maar meeneemt. Ik zal beginnen met mijn verjaardag. Alles bij elkaar heb ik een reuze dag gehad, en ben schandalig verwend. De lijst van cadeaux is nog aangegroeid: ik kreeg +/- 100 tulpen bij elkaar, 10 anemoontjes en 20 narcissen. Geen fresia’s dit keer, die waren zeker te duur. Van Adri en Gerda kreeg ik een boekje: Bergkristal door Gustav Renken, het speelt in Zwitserland en ’t ziet er erg fleurig uit van buiten. Van tante Lienet kreeg ik een boekje Mozarts Reise nach Haarlem. Er leuk. Van
Job
kreeg ik ook een boek van Scharten-Antink “Gij en ik” dit heb ik net uitgelezen. Het speelt van +/- 25 augustus – 3 sept 1939 op de Stellendam een boot van de Holland-Amerikalijn die juist in Holland binnenloopt bij het uitbreken van de oorlog. Alle passagiers worden beschreven, hun belangen etc. welke ze door het uitbreken van de oorlog zien verwoesten. Het is eigenlijk raar om daar nu over te lezen, na meer dan vijf jaar zo dat we weten wat oorlog betekent.
De familie van Hoorn heeft me ook reuze verwend, van de hele familie kreeg ik een potje heerlijke abrikozenjam, van Lies nog tulpen en een doosje van satijnhout, van
Edu
vijf stenen knopen, welke ik van plan ben om op mijn schapenwollen vest te doen (hmm!) Van mevrouw kreeg ik een lief armbandje van dat geëmailleerde goed. Ziezo ik geloof dat ik er nu ben. Post heb ik niet gehad alleen van Ali een kort briefje de dag tevoren en van Willy van Die een carte een dag daarna. Nu wacht ik maandag maar weer af.
’s Middags zijn geweest : Adri, Aagje, Mevr. ten Pas, Marianne Graaf. Jaap Vermaas met kleine Kees (die anemoontjes meebrachten net zo als vorig jaar
’s Avonds kwamen: Willy
Edu
en Lies, Ina Hage, Ineke,
Job,
tante Lienet en Hilje + meneer en mevrouw Boot; het was een hele kamer vol.
Job
is gebleven tot +/- half tien en ’s avonds kwam mijnheer Otten ook nog. We hebben een heerlijk glas rode port gedronken. Al met al een reuze dag.

Nu wordt ik even practisch. Ik heb enveloppen gekocht samen voor f3,90. Verder heb ik 2 ritsen gekocht. Beide kosten ze f0,10 per cm, de een dus f2,- en de andere f3,60. Ze hadden nog zo goed als alle maten, dus geef het nu eens precies op want ik vind het zonde om zoveel geld uit te geven en het kan toch niet gebruikt worden.
Gisterenavond (Zaterdag dus) hebben we soos-JB gehad. Tom Meijerink (die vriend geloof ik van Edu) heeft eerst 4 geuzenliederen voorgedragen. Het eerste daar kan ik zo gauw niet meer opkomen. Het tweede Avond in een cel, daarna Ik snak naar een land het vierde: Ik sla de trom van Greshof. Daarna (na de pauze) kregen we “het gebed van den onbekende” te horen van Multatuli. Ik heb echt genoten, hij deed het met zo’n overtuiging, zo als ik zelden iemand heb horen voordragen. Dinsdag komt Lida weer over JB en Jeugdbeweging, daar moet ik natuurlijk bij zijn dat snap je.
Gisterenmiddag heb ik achter in de ligstoel in de zon gelegen +/- een uurtje tot 6 uur, nadat ik me opgeknapt had kwam Ineke al en ik moest nog eten toen heb ik maar gezegd: ik ga eerst maar, laat de rommel maar staan, ik heb ook wel eens verplichtingen tegenover anderen. Ik ben erg blij dat ik het gedaan heb want ik heb genoten.
Met de oorlog gaat het anders niet zo denderend. Net krijgen we bericht: luchtlandingstroepen ten Oosten van het IJsselmeer. Noord en Zuid Holland zal wel het hoekje zijn waar de slagen vallen want die rotmoffen geven niks prijs, ze trekken nergens weg, eerder komen er nieuwe troepen bij.moet stikvol zitten. Ze vorderen hier veel fietsen. Alle ausweisen zijn ongeldig verklaard (van de fietsen dan) ik ga dan ook straks lopen naar ik ben wel de hele middag kwijt dan maar het is toch een rotzooitje thuis. We eten tegenwoordig altijd pas om half twee omdat de C.K. zo laat is, dan ben je pas om drie uur klaar met alles, wat we vreselijk vervelend vinden. Vanaf morgen zal ik proberen om om 12 uur 't eten en alles opgeruimd te hebben alsthuis komt, dan heb je nog wat aan je middag. Ik zal anders blij zijn als die oorlog afgelopen is. Soms denk je dat de aarde geen aarde meer is maar een hel. Hij staat tenminste nu overal in brand. Afijn: als de nood op z’n hoogst is, is de redding nabij.
Erg opgewekt is deze brief niet omdat de zon niet schijnt en je dan alles heel anders bekijkt. Toch wou ik dat de hele rotzooi maar afgelopen was.
Snoepie is schattig, de laatste tijd speelt hij erg graag. Een mooi object is een straaltje water uit de kraan. Dat is denderend mooi, z’n hele nek en z’n voorpoten zijn dan kletsnat. We moeten hem met de handdoek afdrogen en dan achter de kachel zetten, want hij mocht eens verkouden worden.
We zijn allemaal erg benieuwd om weer wat van je te horen en ik ook benieuwd wanneer we je weer eens terug zien en hoe. Alles zal een groot vraagteken zijn. Hoe is het met mijn wol?
Vader wilde geloof ik ook wel schrijven, maar ik ga nu weg en daar kan ik niet op wachten. Hij is nu weer aan het spitten.
Nu darling, hou je maar taai! Een dikke zoen van je liefhebbende zusje

O ja, in ’t pakje vind je nog 3 stukjes koek, voor ieder een. Nog van m’n verjaardag. Tracteer daar maar eens op !
We hebben nog maar 600 gram brood!
Er mag geen schip meer over het IJsselmeer gaan.


vorige brief

Ria – Heemstede, 06 april 1945

Omdat ik vandaag jarig ben

Omdat ik vandaag jarig ben krijg je een mooi blaadje postpapier. Fijn hè! Nu bedank ik je officieel voor het mooie cadeau! En alle brieven.

volgende brief

Ria – Heemstede, 12 april 1945

Een bakerpraatje genoemd

Ik ben erg blij dat ik weet dat ik je deze brief nog kan schrijven! Veel weten we niet, van wat er allemaal op dat eilandje gebeurd is, chronologisch zal ik even mededelen wat we weten: (tenminste op ’t ogenblik).