Lieve Zus,
Plotseling hoorden we dat Annie Zijm morgen (Dinsdag) naar Texel gaat. Van die gelegenheid moet ik natuurlijk gebruik maken om je van de toestanden hier op de hoogte te houden.
Ik heb het razend druk, daar we aan het schoonmaken zijn. We d.w.z.
en ik. Voorlopig maken we alleen onze eigen kamers schoon. De rest van het huis komt wel na de oorlog.
Ik ben dan ook midden in m’n half uitgeruimde kamer gaan zitten, heb al het werk het werk gelaten en schrijf. “We” (Niek en ik) gaan onze kamers
is al bezig. Otten heeft het hele huis gedaan, de Leeuw ook. Het wordt crème. Als je weer thuis bent moet je jouw kamer ook maar doen. Die heeft het nog het meeste nodig.
Met de oorlog gaat het denderend. Vaders voorspelling is er niet erg naast. Laten we hopen dat +/- 10 mei alles afgelopen is dan zitten (zaten) we er precies 5 jaar in. Het weer werkt ook wel mee de laatste dagen. Het lijkt wel zomer, je zult er gisteren ook wel van geprofiteerd hebben met
vertrekt. Er zijn ook een stel brieven bij. In het pakje heb ik zo het een en ander ingedaan waar je om vroeg. Ik kon het natuurlijk niet te zwaar maken want Uut haar fiets is niet al te best. Niet zitten er in: Spalteholz I en III. Zijn die van erg veel belang? En dat boek van Chronische Diagnostiek. Ik zal proberen of Annie Zijm of die Oom (Harrie Zijm) die haar is komen halen, ze mee wil nemen. Maar ik weet het natuurlijk niet.
Uut heeft ook bij Kuijper gevraagd of de olie daar al was en inderdaad was ze er. Fijn dat we het weten.
Wat heb jij het naar je zin in het ziekenhuis, een lot uit de loterij zeg! Ik vertelde het aan Bob Wijnberg, die kon z’n oren haast niet geloven toen ik al je verhalen vertelde!
Ik ben in twee mensen van de week zeer teleurgesteld. De eerste is v.d.Peet. Deze is nu al in drie weken niet bij Moeder geweest, terwijl Dekker nu van hem zelf weer
kreeg. Hij zei: “ja daar had ik van de winter al wat mee gerolen.” Toen zei ik “Was dan eens komen praten, misschien hadden wij ook wel wat te ruilen gehad. Volgens hem kon hij het echt niet geven hij had maar 70% van z’n
van Schat ook aangekomen en nu kregen we Zaterdag een brief waar onder andere in stond: Er waren er (mensen die bij Schat in de rij stonden) die 4 en 5 zakken kregen en ze met de gehele familie per bakfiets haalden. Ook kisten met
olie enz. werden afgeleverd. Je zou er jaloers op worden.
Allereerst onze dank voor alle hulp, niet in het minst voor het Zaterdag nog komen brengen van
is ook geen lekkernij als men het vaak moet eten. Indien het niet mogelijk is om 2 zakken van 50 kg tegelijk te zenden aan één adres en dit voor uw broer toch makkelijker is dan zou dat op naam van onze buurman ook nog kunnen. Adres ---- Het eten van de kerken is hier niet zo best en lang niet voldoende en wanneer is het einde?
We wensen U alle goeds en houden ons voor veddere “bedeeling” aanbevolen.” Dan volgt het slot.
Vader en ik vinden hen een beetje ondankbaar. Wat vind jij ervan?
Nu zal ik eens denken of ik nog wat heb te vertellen. Eerst moet ik echter naar beneden om naar de kachel te kijken. We hebben nu ook het
(niet te verwarren met de kachel waarvan ik een tekening maakte in een vorige brief) in gebruik. Een reuze stevige die het ook denderend doet.
Doorsnede:
Gisteren heb ik er zelfs aardappelen op gekookt. Kleine stukjes briket blijven er fijn op liggen!
Met tante Mok gaat het goed. Tante Truus is hier Zaterdag weer gekomen! Eerst ging het goed maar het ging hoe langer hoe minder. Tot een uitbarsting kwam het niet. Nu is alles weer pais en vree, ik heb het gewonnen door mijn houding door te zetten omdat ik wist dat ik Vader achter me had. Ik kreeg allerlei opmerkingen te horen bijv. dat ik niet zoveel water bij de jus moest doen, dat ik de soep dikker moest maken dan vorige keer (We hadden bouillonsoep met vermicelli) want dat ze niet voedde. Ik zei toen “je eet bouillonsoep ook om de eetlust op te wekken en niet om te voeden! En ik zal doen wat ik wil. Per slot is dit òns huishouden! Ik kon het echt niet meer voor me houden. Over het schoonmaken van de spruitjes: het was nogal een rommeltje, tenminste leek zo. Eerst zouden ze het Zaterdag doen, toen Zondagmorgen, maar toen waren ze gaan wandelen, en toen ze er aan wilde beginnen zagen ze dat het zo’n werk was. Ze zeiden dat ze niet van plan waren de hele Zondagmiddag er aan te zitten en dat ik het maar moest doen. Zij had al boontjes willen eten waarop ik prompt antwoordde dat we die van de week al gegeten hadden en dat we dan misschien wel om 8 uur zouden eten.
Na het eten zei ik het tegen Vader en die zei dat hij me dan wel zou helpen. Ik begon toen en prompt kwam tante Truus eraan dat ze me dan wel zou helpen. Ik zei, nee nu hoeft het niet meer. Vader helpt me strakjes. Toen hebben we wat woorden gehad, maar ik ben doorgegaan. Vader zei later nog, is het nou wel de moeite waard? Toen zei ik, nu kan ik er niet meer mee ophouden want het is een prestigekwestie! Job kwam ook nog, en zo zijn we klaar gekomen. Toen hebben we samen gekookt d.w.z. Job heeft gestookt en ik gekookt, op de kachel en de noodkachel. Toen tante Truus om kwart over zes thuis kwam was alles klaar, tafel gedekt etc. etc. de soep was voortreffelijk, spruitjes heerlijk, vlees en jus echt Zondags en de aardappelen bloemig. Tante Truus maakte me mijn compliment dat ik alles zo keurig voor elkaar had. Ja, zei ik, maar ik doe het elke dag! Ik geloof dat ze denkt dat ik het alleen niet af kan.
Nu is alles weer goed, gelukkig. Maar tante Mok gaat waarschijnlijk Vrijdag of Zaterdag weg met een aanhangwagentje. Dan hebben we een erg rustige Pasen. Moeder heeft een paar dagen op bed gelegen. Ze had wat pijn in haar rug, maar nu is het weer bijna over, ze is fijn uitgerust en ik heb haar goed verwend. Elke dag twee eieren zo nu en dan een kopje chocolade van die melkpoeder en gisteren een bord met heerlijke rijst waar ze van smulde. Moeder is nu aan het breien, van de groene wol van jouw jumpertje met donkergroen, een zomervest voor haar zelf. Mijn sportkousen zijn af, maar die bewaar ik voor mijn verjaardag.
Ik ga nu nog boodschappen doen en dan maak ik er een eind aan. Ik heb nog wat Vloeba gekocht en een rand voor Niek z’n kamer. Daarna heb ik een briefje voor Eduardus aan Lies gebracht.
Niek en ik kunnen de laatste tijd reuze goed opschieten, hij helpt met alles. Fijn hè!
Gisteren mocht ik zomaar na achten over straat van Vader, ik was nadat ik met Job een ommetje gemaakt had met Job meegegaan om te horen hoe Uut het gemaakt had. Ze is nl. voor 75% zekerheid vanmorgen met een transport kinderen naar Friesland gegaan voor 14 dagen.
We eten de laatste tijd erg lekker omdat de oorlog toch gauw afgelopen is. Het gaat “fantastic”.
Haast zou ik nog vergeten het laatste nieuwtje op culinair gebied te lanceren. Wij eten tegenwoordig niets anders op het brood dan rhabarber! Nog wel geen verse maar ingemaakte weet je wel? Ik rasp suikerbiet (+/- ½) en doe daarbij gelijke hoeveelheid rhabarbermoes. Dit mengsel laat ik even doorkoken totdat de biet gaar is. Het resultaat is verbluffend. Net echte rhabarber. Geen toevoeging van suiker is nodig!
Heb je tante An de tarwepindakaas al eens aan de hand gedaan? Dat is ook een reuze uitkomst voor hun als ze zo met broodbelegging zitten.
Gelukkig komt Bets morgen weer, na drie weken! Ze was wezen bakeren bij haar broer met die acht kinderen. Ze kwam Vrijdagmiddag even aan toen trof ze Moeder in bed aan, wat denk ik wel indruk op haar gemaakt heeft! Morgen doet ze eerst de witte was, misschien kan ze later ook nog wat helpen met onze meubelen wrijven.
Morgen is er wijkbijeenkomst “twijfel en geloof” Lida doet het, lijkt me wel interessant.
Nu ga ik even beneden kijken waar tante Truus aan het pulpkoekjes bakken is.
Nu het gaat goed en ze zijn verrukkelijk. Vader zegt dat hij ook geen rubber meer heeft. Kan buurman Rab er niets onder zetten of Rieswijk? Je belooft ze maar wat koffiesurrogaat want in het pakje zit 2 pond. Later sturen we wel meer.
Nu is Hansie Fransie er dus ik zal er een punt achter zetten. Niek heeft geen tijd om te schrijven. Je moet de hartelijke groeten hebben, ook van Willy.
Zou jij iemand weten die een jongetje van 14 jaar bij zich wil hebben. Het is Lex Haak, Mesdaglaan 8 , dus een aardige en levenslustige jongen, tenminste zoals ik hem ken en jij ook. Zijn vader heet W. Haak. Kijk hier en daar maar eens uit.
Het is een leuk idee dat je alles wat ik hier opgepend heb al in één of twee dagen weet. Benieuwd wanneer we weer wat van jou horen, ik kijk reikhalzend er naar uit, want al kibbelen we wel eens, ik mis je toch wel een beetje.
Een zoen van je
Zussie
Natuurlijk namens de hele family gegroet en aan the whole family
Even nog een briefje. Vandaag het pakje klaargemaakt. Uut neemt het mee naar Alkmaar. Ik ben bang dat het Mets niet meer bereikt, maar dan komt het de volgende week mee.
