Schijngehakt

Schijngehakt. De naam geeft al aan dat dit als een vervanger van het echte vlees bedoeld is. Het heeft niet de structuur van gehakt, maar smaakt er wel naar. Zeker als je er eenbijgeeft. Het heeft nog het meeste weg van aardappelkroketten, maar met meer smaak.

Het gekke is dat als je tegenwoordigopzoekt op internet je op hippe vegan-sites terecht komt. De keuken in de oorlog was sowieso meer en meer vegetarisch en minder vet als men gewend was voor de oorlog.

Terwijl ik deaan het maken was voor de schijngehaktballetjes schoot mij een masterclass van Rene Ameling te binnen over de Jordanese gehaktbal (te bekijken op Foodtube). Een stoofbal in een saus. En verdomd de stoofsaus leek voor een groot deel op deuit de oorlog. Beide bruinen de bloem en voegen daar water aan toe. Op z'n amsterdams: een lopend meeltje of dikke willem genoemd. Bij de stoofsaus voor de bal werd voorts bouillon toegevoegd, bij deeen klontje gebruindeen wat zout.