Ria – Heemstede, 6 maart 1945

Drie heiboenders

Dear
Als een plicht voel ik het je hier van een en ander op de hoogte te stellen. Laat ik dan bij het begin beginnen:
Vrijdag 4 uur. Na een omzwerving door de stadom eente kopen heb ik de weg naargevonden. En invond ik na enig zoeken het huis van tante Miep. Daar werd ik reuze hartelijk ontvangen, natuurlijk vonden ze het fijn dat ik kwam vertellen van zoiets kan je altijd het beste maar weten. Ik kreeg een lekker kopje koffie en werd in een makkelijke stoel geplant. Natuurlijk moest ik mee eten enz. enz. ’s Avonds viel ik om van de slaap, met een warme kruik ben ik toen te bed gegaan. Ik sliep “in no time” dat snap je zeker wel. Ik ben erg benieuwd hoe jij de avond en de nacht doorgebracht hebt. Was je ook niet hondsmoe? En had jegenoeg? Want jij kreeg natuurlijk die dag geen warm eten. After all had je best nog wat meer van de klaargemaakte boterhammen kunnen nemen want ik mocht de volgende morgen inniet van mijn eigeneten. Er hielp geen lieveof Moeder aan, het mocht niet!
Om 9 uur ben ik weer uitvertrokken bepakt en bezakt met groenten (uien, koolraap en kool) voor tanteen Ik was “vol” om het maar zo uit te drukken. Ik vloog naartoe, heerlijk de wind in de rug: inheb ik eerst op de marktvoor samen f1,05 gekocht en daarna ben ik gaan kijken of dewerkelijk verdwenen was en indeed, de plaats was leeg.
Zo ging ik dan om 10 uur uit alles liep vlot tot er even voorPB controle was. Vanaf de controle ben ik samen opgereden met een aardige meneer die, wat naderhand bleek, nog in Heemstede badmeester was geweest (1918). Hij kende alle notabelen zoals Vos, Schelling, de Jong, Verspoor enz. enz. dat was erg gezellig. Tot mijn grote spijt kon ik tante Riek haar rommeltje niet ophalen want zoals ik al zei “ik was vol”.
Tussenen Beverwijk begon mijn achterband te hobbelen, de vriendelijke meneer heeft hem tot twee maal toe opgepompt, toen waren we aan het begin van Beverwijk. Ik heb toen gezegd: meneer Pesie, ik geloof dat ik hier afscheid van u neem, ik zal proberen hem hier gemaakt te krijgen, goede reis verder (hij moest naar Wassenaar). Ik stapte dus af en… 10 meter verder vond ik een rijwielreparatiezaak en… 10 minuten later was mijn band heel!!! How is it possible hè! In deze tijd. De baas zelf was… blind! Toch had hij nog de hele leiding in z’n hand. Hij zei: “ik vind het een plicht om de Nederlanders nu te helpen”. Mijn petje ervoor af in deze tijd! De essenceheb ik niet meer kunnen vinden. Na weer opgeladen te hebben ben ik naar het politiebureau gegaan om te vragen of mijn want gevonden was; niet mijn want maar wel een andere want was gevonden, toen heb ik die meegekregen. Aardig hè! Vervolgens ben ik naar Piet vd Berg gegaan, met veel moeite kreeg ik de broden er nog bij.
Nu dacht ik bij mezelf: ik ga meteen nog even bij de Mullertjes aan, kijken hoe zij het maken. Ik kwam daar plus minus kwart over elf. Gerda deed open. Ze was stil en zei tegen me: “ik weet niet of je het weet, maar ik zal het je hier maar even zeggen. Wil heeft verleden Woensdag een ongeluk gehad en is overleden.” Het was of ik een klap in m’n gezicht kreeg. Een gezin, drie zusjes, die zò op elkaar ingesteld zijn, die als het ware één zijn. Het is niet te geloven, het zal een leegte voor hun hele verdere leven zijn… Zo zie je, de mens wikt en God beschikt.
Op de pont heb ik mijnopgegeten, daarna ben ik eerst bij Ank aangegaan, alles ging daar goed. Toen ben ik naar Adri gegaan en vandaar naar
Edu
waar ik alles verdeeld heb. Om +/- half vijf was ik thuis.
Metgaat het goed, toch zeggen ze: U mag blij zijn als U met Pasen weer thuis bent. Tanteis gisterenmiddag gebleven. Het huis is nog nooit zo schoon geweest. Ze heeft een echte werkwoede, ik laat haar maar betijen. ’t Is wel makkelijk ook.
Zondag morgen was tanteal om half acht op. (Stel je voor op Zondag.) Gelukkig had ik Zaterdagavond al aangekondigd dat ik niet voor 10 uur ontbijten wilde. Ik heb toen heerlijk liggen lezen in “Ingrid”, wat ik nu ook al weer uit heb.
’s Middags kwam
Job.
en ik waren alleen thuis. Het was erg gezellig we hebben pulpkoekjes gebakken en opgegeten. Maandag is er niet veel bijzonders te vermelden.Heijn had nog geen suikerbietenjam en Lammerse geen Dinsdag (vandaag) ook niets bijzonders, naar les geweest en… O ja, we hebben een noodkachel!!! van mijnheer Venekamp. Werkelijk ideaal. Om vijf uur was hij gezet, aangemaakt met zegge drie scheppen kolen, tot vanavond heeft hij gebrand en wat we er niet op gekookt hebben, ’t is ongelofelijk…
Vandaag waren er weer razzia’s. Nogal ernstig. Verscheidenen opgepakt.is ook aangehouden. Nu blijft hij eindelijk maar eens thuis morgen. Zetten we in de krant. Reinder is weer thuis. ’t Concert was wel geslaagd volgens+/- 60 mensen voor ½ pond levensmiddelen.
Netty de Bordes is nog geweest. Ze vroeg of we de f1,50 al betaald hadden voor ’t krantje van Joop. Ik zal het zo gauw het kan doen. Maar heb jij die f1,50 nu al gehad van Mevrouw de Boen? Of niet? Schrijf dat nog even.
Vanavond Soos gehad aanwezig Bob L., Dé,en Rie, Ineke, Ans P en mijn persoontje. Onderwerp: Christelijk geloof, niet erg interessant voor mij. Heb je Frits Wafelbakker nog doorgegeven voor Jeugdland? Hij had je al f2,- betaald.
Nu weet ik geloof ik niets meer te vertellen. Als ik nog ergens wat opvis uit m’n geheugen dan pen ik ’t er nog wel naast. O ja Donderdag a.s. ga ik naar Leiden tot Vrijdag, dan is het achter de rug en dan ga ik maar wachten op ’t eind van de oorlog want dat is nu wel dicht bij, het gaat goed hè!!!! Gelukkig maar.
Doe allen de hartelijke groeten,en oomenz. enz. en speciaal aan Ook de groeten van
Een zoen van je zussie

P.s. Gisteren (dinsdag) zijn eraangekomen, zoalsnet aan Oomschrijft. Tot onze grote teleurstelling was er nog maar 2/3 van de hoeveelheid: die adressen die ik inbijgezien heb niet. Dus niet voor
Edu,
Boot ook voor
Job
niet. Toch zullen we het wel in orde maken. Alles komt morgenmiddag hier en dan delen we het eerlijk. Als Oomweer kan sturen zorg jij er voor dat dan ookweer krijgt?
Het kacheltje doet het denderend. Hetvan Smede is erg lekker en de margarine ook. Nu dag!!! Ria

Groeten, ook van


vorige brief

Ria – Son en Breugel, januari 2013,

Ria’s voorwoord

Deze brieven geven een goed beeld van mijn (ons) leven in de laatste oorlogsmaanden. Lees ze, en realiseer je dat ik toen 19 was en 20 werd.

volgende brief

Ria – Heemstede, 09 maart 1945

Werkelijk vooroorlogs

Alweer klim ik in mijn pen om het nieuws hier aan je te krabbelen, zodat je er “in” blijft. Je moet niet een nette brief verwachten want daar ben ik niet voor in de stemming en daar is het te laat voor.